Şiir Versus / Haziran - Temmuz 2020

İMMUN RAKKA

Samed Karataş

Merak ettiğim şeyler bitirdi beni
Derinleştiğim şeyler beni rakka
Her şeyde beni mesuliyet altına alacak seviyeye gelince duruyorum
Gırtlağım mesela çenemin altında duruyor
Ayaklarımı uzatıyorum ayaklarım uzanıyor
Her şey yerli yerinde anlaşmış gibi
Telefonum her zaman bozuk yerli yerinde
Ustalaştın da bir bozuklukta
Dayanamayıp onda da derinleştin
Ustalaşmada ve bozuklaşmada

Yeşilçaydayım
Beni mesuliyete sürükleyecek
Bir alan bulamadım onda yüzeyde kaldım
Un öğüttüm tarla ektim
Böcekler ve arılar arasında anılmış olabilirim
Annem arıtma su veriyor komşuya bidonla
Annem demek ne güzel bir ağızdan aynı anda okurla
Bazı günler hiç konuşmadan bırakıyor bidonu
Denetlenemeyen veri, bizim canımız, bidonla rakka
İşlerimiz güçlerimiz nasıldır
Biz nasılız hafif borç hafif iltihaptır dinç tutar deyyus
Gönlümüz türlü şeylere nasıl kalp olunur
Bu tarz şeyleri takip etmeye çalışmıştım
Bir karardan sonraki alınan ilk oksijen
Yediğin boklar, yediğin haltlar
Ya settar diye diye yüzün apak olduydu geceleri de
Sonra bir eşarp şirketinde iş bulduydun hayat nasıldır

Mükemmel canım mükemmel
İşte ülkem kıyıgen köşegen
Puştlar, müminler ve ötekiler
Müminelerin d vitamini eksikliği
Güneşin mümine
Bütün güzel yerlerin ani cephe olabilirmiş halleri
Tekrar ediyorum bütün güzel yerlerin bütün halleri
Sade bitti sade, dürüst diye kaldık çürüğe
Ben ketum olayım sen hatice
Namus yenecek güzelliği ve dahil edecek kendine
Kafama göreyim mükemmelim bahususum alelade