Resûl’ün Çocukluğuna Ninni

uyu hilkatin uyanıklığı arasında
her şey uyanık ve ilâhî bir dikkatle diri
bir sen uyu
ve beni de al uykuna

yoruldum acı dikkatten
ve bende tamamlanmayan hilkatten
uyu, beni de al
varalım gözlerimiz kapandığında tamamlanacağımız uykuya

uyu, uykuda herkes yetimdir
geçen gece babamı gördüm rüyamda
ağlayarak uyandım
uyu, uyanmayalım
beni de al uykuna
ve rüyalarımı da

uykunda hiç karanlık yok senin
cennet neşeli bir dikkat mi yoksa uykun mu senin
kevser mi daha duru yüzündeki uyku mu
çocukluk arkadaşların kimler, hiç yan yana uyudun mu
beni de al, uykusuzum, sığmıyorum dünyaya
ama sığar cılız bedenim bir çocuk yatağına

şimdi cennete gitsem
Kur’ân’ı dinlemek isterdim
çocuk Muhammed’in sesinden

seni uyandıran niçin uyandırdı
masumluğunu ve güzelliğini seyretmek varken
demek ki daha güzeldi uyanıklığın
uykudan sonraki ilk dakikaların

senin kadar günahsızdır her çocuk
ama sen uykudaki çocuk nasıl uzaksa dünyaya
öyle günahsız yaşadın uyanıklığında da

şiirler şiiri neşîdeler neşîdesi ninniler ninnisi
sana getirdim, hepsi senin
söyle hangisini öveyim
çocukluk uykun mu temiz yetişkin uykun mu senin