Şairler Cehennemi

buraya itildim
burada da yaşanıyormuş
önüme baktım imrulkays falan yok yani yok
yoktan var oldum tekvinimde pişmanlık yok
yeryüzünde cehennem zaten bir deccal estetiği
buraya itildim
burada iyiyim
burası soğuk ve zemin.

bir şiir daha bitti deyince
arafa çıkıp sigara içiyorum
kapıda bir levha asılı behçet kemal imzalı
inşirah suresi diyor ama buna pek inanmadım:
her zorlukta bir kolaylık var elbet,
artır başarını tanrı’ya şükret.
bu aralar vadilerde şaşkın dolaşasım yok
biraz sakinlik istiyorum ama yok işte yok,
intikam almalıyım bu şiirden
intikam almazsam eğer
lanetlenmiş bir insan olurum
bunu göze alamam.

bir şiir daha bitti, izmarit cepte
bekledim böyle bir yıl içeri girmek istemedim
ama gözümü bir kere kırptığımda
her gökçe nesne bir kere daha dönüyor etrafında
ve yine cehennemdesin.

işte bulamadım gösterecek yüz
istersen artık gel bu cildimi yüz
ondan bir yelken yap açıl denize
sonra atla suya balık gibi yüz.

ve yine cehennemdesin:
burada bir şiir makinesi satın almadan
bir yerden bir yere varamıyorsun
“kararsızım
aruz, hece, serbest
hepsinin performansı farklı,
hangisiyle ilk kitabıma en hızlı varırım?”

keşke bir martı olsam bulutlarda süzülen
insanlığı görünce ahvaline üzülen
gam yelleri esince ah uzaklaşabilsem
olmuyor işte ama, olmuyor işte ülen!

ve yine cehennemdesin:
karanlık çökünce her şair kendi hücresinde
herkes sükuneti yırtmanın peşinde
“ah acılar, onulmaz yaralar!”
falancanın feşmekan dergideki filan şiiri:
“beğenmedim abi,
şiir bayağı kötü
çünkü-”

görünce gözlerim örümcekleri
korkuya kapıldım, dehşete düştüm
işte gecenin en karanlık yeri
derken sessizliği deldi bir ses: güm!

çünkü-
bir gerekçe göstermek için
zar atmanın tam da zamanı

no	gerekçe
1	ismet özel zaten bunu yapmıştı
2	bu işler 90’larda tüketildi
3	21. yüzyılda aşk şiiri mi yazılır abi
4	poetik perspektifi moronik
5	ahenk namına hiçbir şey yok
6	şiirin özünü ıskalamış

başka bir cehennemliğin bana söylediği:

iyi bir insan olmak istiyorum
kötü insan kötü şiir yazar
kab bin eşref mesela
kab bin eşref gibi olmak ister misin?
çünkü seni kab bin eşref gibi yapabiliriz,
eğer kab bin eşref gibi olmak istemiyorsan
bizim gibi iyi insan olmalısın,
bir düşün.

çok günah işledim allah’ım affet
sıra sende çünkü ettim tövbemi
bana güzel şiir yazmayı bahşet
bahşet ya rab çünkü ettim tövbemi!

dua tutmadı
ama zaten dualarla olacak iş değildi,
değil mi?

buraya itilsem de insan çıkmak istiyor
ama kalmak için bahane buluyor,
tam çıkacaktım ki salâh birsel
bir bildiri okumaya başladı
ve bir süre daha kalayım dedim:
benden size bu kadarı
öleceğiz şairler öleceğiz.