Şiir Versus / Eylül - Ekim 2020

Unutmak Hukuku ve Süleymaniye’de Allah

Rıdvan Tulum

1.
Başkaları göremez rüyanı anlatman gerek
Öyle yaptım ben de. Rüyada olan sürsün diye.
Bir akşam tutup açık ettim kendimi Süleymaniye’de Allah.
Sonra diğer akşam zilzurna.
Unutmak hukuku ve sancılar daha sonra
Eve geç gitmeler, bıçaklara imrenmeler…
O kızı Cumhuriyet’e gelin ettiler, ustamdan dayak yedim.
Sonra anladım ki, Cumhuriyet herkese gelmemiş.
Ustam olmamış ve o kız hiç…

2.
Müjdeleri bekarlardan saklama yıllarıydı.
Bıyıklar ve gazetelerin değişme hızına
Geniş gövdeleriyle partili tüccarlara
Yetiştim, moda neyse ona.
Bazı kahrolsunlara, hayır onlar olmasınlara
Kamu yararına indirdiğimiz çatık kaşlarımıza
Bu ve bundan sonraki bütün kopuşlara göz yumdum.
El pençe diz divan liberallik ve Allah-u Ekber.
Annem komşuluk hukukuyla göz yumdu;
Babam, soyadı kanunu ve emeklilik için.
Moda neyse ona.

3.
Moda neyse ona.
Onlara uyup kuralına göre oynadım ben de
Mutlu tesadüflere el açarak ve tövbe ederek içimden
Kandilde kapatılan meyhaneleri tercih ettim
Kime çalışıyorsam ona göre düzelttim bıyıklarımı
Ona göre seçtim gençliğimi ve kaslarımı ona göre.
Tarihi ona göre kurdum yeni baştan. Bazı padişahları
Ve bazı komutanları unuttum savaş meydanında
Oy verdiğim partiyi ve köye para gönderdiğimi
Maaşımın kalanıyla camdaki kadınlara…
Kimseye söylemedim.
Türlü törenler düzenleyip bir bir akladım onları
Alnımız çürümüştü esmerlikten.

4.
Bir ihtimal değil, bir matematikti artık.
Yeni ve sınırlı sayıdaydı her şey.
Haraç tutmalar yeni, devlet olmalar yeni, kapılan köşeler bile.
Akrabaların sözlü tarihindeki eksik parçalar
Ve bunlara inanışım, askerden dönünce bozulmaz sandığım büyü
Zeynep’i alışım ve katlayıp koyuşum bir kenara.
Borçlarımı serin sulara bırakmak için
İcat ettiğim hafta sonları
Kanepeler, koltuklar, bol çamaşırlar, güvercinler
Yastık altlarından bir imparatorluk çıkarma telaşı
Ve bu telaşın gezinmesi her akşam kaslarımda.
Bütün bunlar, bütün bunlar yeni.

5.
Unutulduğumda oradaydım.